Κεφάλαιο 4

Η είδηση ότι η Κλημεντίνη απήχθη, ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει ο ήδη οργισμένος βασιλιάς Bloody. Έτσι, μόλις ο βασιλιάς έμαθε απο τους ιππικόους του τα κακά μαντάτα, αποφάσισε να αποκεφαλίσει τον Tool και τον Electronic.Όσο για τους τελευταίους, είχαν κρυφτεί σε ένα καλύβι, λίγο έξω από το χωριό, κι ετοιμάζονταν για μια αναμέτρηση με τον Cartman. Βέβαια το ρήμα κρύβομαι είναι σχετικό στην συγκεκριμένη περίπτωση αφου χάρη στη λαλίστατη Φράτζιλ μόνο οι πέτρες δεν ήξεραν ακόμα που βρίσκονται οι καταζητούμενοι.Όμως, ο Cartman είχε ήδη ετοιμαστεί. Κι έτσι, αφού έπεισε τον πατέρα του ότι θα αναλάμβανε αυτός να σκοτώσει τους ξένους, με το επιχείρημα ότι ο Bloody δεν θα μπορούσε να χειρίζεται την μαγκούρα και το σπαθί του εξίσου καλά την ίδια στιγμή, ξεκίνησε για το μικρό δάσος.Ενώ περνούσε από το χωριό, συνάντησε την μικρή Φράτζιλ, η οποία του χαμογέλασε χαρούμενα.
"Τι κάνει ο ιππότης μας;"
"Πολεμάει!Βασικά ετοιμάζομαι να αναμετρηθώ με τους ξένους!"
"Στοιχήματα μπορούμε να κάνουμε;"
"Όχι Φράτζιλ, είναι σοβαρός αγώνας."
"Τέλος πάντων, όταν τελειώσεις, πέρνα από το φτωχικό μου να σε κεράσω μαρουλόσουπα!"
Σημ.Συγγραφέων (Λένε οτι είναι αφροδιασικάη η μαρουλόσουπα)
"Εντάξει", ειπε ο Κάρτμαν και ξεκίνησε με αποφασιστικό και καμαρωτό ύφος για την καλύβα των ξένων.
Φτάνοντας στην καλύβα , ο Κάρτμαν βρόντηξε στην πόρτα και είπε με στόμφο"Ξένοι, βγείτε έξω!!!Μην κρύβετσε σαν δειλά κουνέλια!Ελάτε να αναμετρηθούμε και ας νικήσει ο δυνατότερος!"
Απο μέσα ακόυστηκε σαματάς και ήχος σπαθιών που ξεγυμνώνονταν. Στο κατώφλι φάνηκε ο Τουλ.
"Α ώστε ήρθες τελικά πρίγκηπα!Ωραία γιατί βαριόμουν να έρθω μέχρι το κάστρο για να σε αποτελιώσω!"
Ο Κάρτμαν, εκνευρισμένος με το πόσο τον υποτιμούσαν οι αντίπαλοί του, άρχισε να τρέχει στο μέρος του Τούλ με το σπαθί του ορθωμένο.
Ο Τούλ τότε έσκυψε Σημ.Συγ. (σε στύλ Μάτριξ) κι έτσι ο Κάρτμαν τελικά κάρφωσε ένα δένδρο. Ο Τούλ έκανε να τον χτυπήσει στα πόδια, αλλά ο Κάρτμαν του έδωσε μια κλωτσιά με το ένα του πόδι. Ο Τούλ έπεσε κάτω, κι έτσι ο Κάρτμαν πρόλαβε να ελευθερώσει το σπαθί του, και να του το καρφώσει θεαματικά στο στήθος. Κι ενώ ο Κάρτμαν άρχισε να γελάει μοχθηρά με τα χάλια του Τουλ, ένιωσε κάτι βαρύ να τον χτυπάει στο κεφάλι, και σωριάστηκε στο χώμα. Κειτόταν ξαπλωμένος μπρούμυτα, ενώ έβλεπε θολά τον πλάστη που τον είχε χτυπήσει να κυλλά μπροστά του..
"Συγγνώμη, δεν το ήθελα! Σκοπεύαμε να φτιάξουμε μαρουλόπιτα και..ΟΧ!Έπεσε..."είπε στενοχωρημένα ο Ελκτρόνικ.
"Άτιμε Ελεκτρόνικ, θα μου το πληρώσεις ακριβά αυτό!" είπε με όση δύναμη του έμενε ο Κάρτμαν.
"Μπα; Γιατί τι ώρα είναι;" είπε όσο πιο "μοχθηρά" μπορούσε ο Ελεκτρόνικ.
"Δεν ξέρω. Πήγαινε στον Bloody και πες του να έρθει να μας πει, εντάξει;" ,είπε ο Κάρτμαν προσπαθώντας να ξεγελάσει τον Ελεκτρόνικ.
Ο Ελεκτρόνικ, αφού προσπάθησε να σκεφτεί ό,τι του είχε πει ο Κάρτμαν, κι αφού έπειτα κατάλαβε ότι δεν μπορούσε, σηκώθηκε κι έτρεξε να βρει τον Bloody.Όταν έφτασε στο παλάτι όμως ο βασιλιάς έλειπε. Από τότε που έμαθε για την απαγωγή ήταν τόσο οργισμένος που δεν μπορούσε να μείνει στον ίδιο χώρο γαι πάνω απο τρια δευτερόλεπτα ούτε να μιλήσει με άνθρωπο . Ήδη είχε διατάξει να κόψουν τα κεφάλια 3 υπηρετών επειδή του την έδιναν οι φάτσες τους και τώρα είχε φύγει να δολοφονήσει κανένα ελάφι και με λίγη τύχη και κανέναν απερίσκπετο κυνηγό. Έτσι στο παλάτι είχε μείνει μόνη η βασίλισσα Νεφέλη, που ήταν από τους λίγους ήρωες της ιστορίας με φυσιολογικές αντιδράσεις. Έτσι όταν ο καταβρώμικος, τρομαγμένος και γενικά τελείως άσχετος με την ατμόσφαιρα του παλατιού Ελεκτρόνικ την ρώτησε τι ώρα είναι αυτή δεν απάντησε 3 παρά τέταρτο, αλλά υποπτέυτηκε αμέσως κάτι ασχημο. Αφού λοιπόν ανέκρινε για ώρες τον Ελεκτρόνικ προκειμένου να βγάλει άκρη από τα λεγόμενα του, μάζεψε τους υπηρέτες της και έφυγε για την κάλυβα για να περιμαζέψει τον γιόκα της.

Κεφάλαιο 3

Η μάγισσα , αφού ξεπροβάδισε τους επισκέπτες έπιασε να στήνει τον μαγικό της καθρέφτη και να ανακατεύει στο καζάνι βατραχοπόδαρα, περιέργες σκόνες, πούπουλα και τα υπόλοιπα βασικά υλικά για ένα καλό σατανικό ξόρκι.Τελικά ήπιε λίγο από το κοκτέιλ που ετοίμασε και με τα λόγια "Πάλι το παράκανα με τη ρίγανη" μπήκε σε μια άγρια έκσταση που της επέτρεπε να εποικοινωνεί μέσω του καθρέφτη με άλλους κόσμους.
Κοιτάξε στον καθρέφτη, κι αφού άθελά της σκέφτηκε πόσο όμορφη ήτανε, κάλεσε τηλεπαθητικά τον άρχοντα του κάτω κόσμου, τον Χάρο. Εκείνος απάντησε γρήγορα στο κάλεσμά της, κι έτσι σε λίγα δευτερόλεπτα, η μάγισσα Αρριάνα έβλεπε να σχηματίζεται στον καθρέφτη η τρομερή κι επιβλητική του μορφή. Ήταν πανύψηλος και κοκκαλιάρης σαν σκελετός με άγρια κατάμαυρα μαλλιά και γένια. "Τελικά δεν είναι ο τύπος σου" σχολίασε η πικρόχολα όπως πάντα η νυχτερίδα.

"Σε χαιρετώ, Χάρε! Σε κάλεσα για business."
"Ωραία. Για κάνε μου την πρόταση σου."
"Στο βασίλειο όπου είχα την ατυχία να στήσω τούτο το επιβλητικό κάστρο ζει μια πριγκίπισσα, που όμοια της δεν υπήρξε."
¨'Οσο αναφορα την ηλιθιότητα της , σίγουρα" ψιθύρισε η νυχτερίδα, αλλα ευτυχώς μόνο η Αρριάνα την άκουσε και συνέχισε ακάθεκτη.
"Φημίζεται για την ομορφιά και την χάρη της. Λένε πως όποιος την κοιτάξει μια φορά ποτέ δεν την ξεχνάει."
"Ειδικά άμα της μιλήσει και ακούσει και τις στριγκλιές της να δεις."συμπλήρωσε πάλι ευγενικά η Ρέα. Ο Χάρος που δελεάστηκε από την περιγραφή , ρώτησε τότε:
"Και φαντάζομαι οτι έχει και αγγελικο χαρκτήρα?"
"Το συζητάτε μεγάλε άρχοντα?Φυσικά και είναι τοσο πρόσχαρη και ευγενική που...που... που..."
"Κόφ'τες μπαρούφες , δεν είσαι καλή στα ψέμματα". Η Ρέα μόλις κρατιόταν για να μη αναλύσει εξονυχιστικά τον "αγγελικό" χαρακτήρα στο Χάρο.
"Τέλοσπάντων άσε τις λογοτεχνικές σου συγκρίσεις τώρα, δεν έχω χρόνο. Η περιγραφή σου μου άρεσε και ενδιαφέρομαι . Να φανταστω οτι θες φυσικα να την πάρω στον κάτω κόσμο.."
"Μες το μυαλό μου είσαι!Μόνο μια τέτοια γυναίκα αξίζει την σατανική σατανικότητα σου."
"Ωραία. Η βρωμοδουλειά θα έχει τελειώσει στις δώδεκα το βράδυ. Τα λέμε", είπε ο Χάρος κι η μορφή του άρχισε να σβήνει απο τον καθρέπτη.
"Τέλεια, πάει κι αυτό", σκέφτηκε ικανοποιημένη η Αρριάνα.
"Να φάμε τίποτα τώρα;" πετάχτηκε με αγένεια η Ρεα.


Εν τω μεταξύ στο χωριό, η είδηση οτι οι επισκέπτες αποτελούσαν τους πραγματικούς πρίγκηπες είχε σκάσει σαν βόμβα.Η Φράτζιλ φρόντισε προσωπικά να διαδοθεί γρήγορα το νέο σε όλους.Έτσι, το νέο έφτασε και στον βασιλιά Bloody προκαλώντας φυσικά την οργή του.
Όχι πως υπήρξε και ο πιο πιστός των συζήγων, αλλά θυμόταν καλά οτι δίδυμα δεν υπήρχαν ανάμεσα στα ξώγαμά του. Υποπτέυτηκε αμέσως οτι ξένοι θέλουν να σφετεριστούν τον θρόνο, και κάλεσε τον μονάκριβο γιο του τον Κάρτμαν για κάνουν πολεμικό συμβούλιο μαζί με όλους τους αξιωματούχους.
Την ευκαιρία αυτή εκμεταλλέυτηκε ο Χάρος για να τρυπώσει στο παλάτι και να απαγάγει την πριγκίπισσα Κλημεντίνη, καθώς όλοι είχαν την προσοχή τους στραμμένη αλλού. Η ίδια απολάμβανε τον μεσημεριανό της υπνάκο και έβλεπε ένα απολαυστικό όνειρο όπου διέταζε ένα λόχο από ράφτρες για να φτιάξουν ένα καινούριο φόρεμα οπότε δεν πρόσεξε καν πως η τρομακτική φιγούρα του Χάρου την πήρε στη αγκαλιά του και πέταξε από το παράθυρο του κάστρου. Μόνο το αετίσιο μάτι της Φρατζίλ πρόσεξε την απαγωγή και φυσικά δεν άργησε να αρχίσει να κλαίει και να οδύρεται στους δρόμους του χωριού φωνάζοντας πως ο Χάρος έκλεψε την κόρη του Βασιλιά.

Λοιπόν , εγώ λεω να βάλουμε κάτι τέτοιο στην αρχή...
Παύλο κάνε όσες διορθώσεις θες και δημοσίευσέ το.




"Η ιστορία αυτή είναι προϊον της ένωσης των επνέυσεων δυο νέων δημιουργών του Paul και της avti pou anazita ligi mag.

Το έργο αυτό είναι ένα παραμύθι. Οποιαδήποτε συνωνυμία με υπαρκτά ή μη πρόσωπα, τοποθεσίες ή γεγονότα είναι εντελώς τυχαία και πέρα από τις προθέσεις των συγγραφέων.
(Εδώ θα βάλουμε τη φατσούλα που σφυράει, ε Παυλούκο?)

Άπλά οι συγγραφείς αναφέρουν οτι οι ίδιοι ταυτίστηκαν με συκγεκριμένους λογοτεχνικούς ήρωες (η Κλημεντίνη και ο Ντάμιεν)"