Κεφάλαιο 8

Κεφάλαιο 8

«Τι ‘ναι δω; Που είναι οι φαν μου;» αναρωτήθηκε ο Κανονάκης.
«Εδώ, ταλεντάρα μας ευφυέστατη εσύ, είναι ο Κάτω κόσμος. Και καλά θα κάνουμε να βρούμε κάποιον γρήγορα να μάθουμε που είναι η πριγκίπισσα, να ξεμπερδεύουμε με δάυτους, απάντησε η Βάμπυ.
«Πάμε προς το φως» πρότεινε ο Ντάμιεν, αναπολώντας την αγαπημένη του μαρουλοεκπομπή «Φως στο τούνελ».
Πράγματι, στο βάθος διακρινόταν ένα φως και μια κομψότατη σιλουέτα ζόμπι με σκισμένες σάρκες αρμένιζε αγέρωχη.
Ο Ντάμιεν πλησίαζε ολοένα και περισσότερο στο τρομακτικό ζόμπι, μέχρι που αυτό αντιλήφθηκε τους φίλους μας. Γύρισε απότομα και τους κοίταξε με ένα μοχθηρό και πεινασμένο (για αίμα) βλέμμα. Τότε ο Ντάμιεν αντιλήφθηκε ότι θα έπρεπε να είχε κόψει την πολλή τηλεόραση, ώστε να μην βρισκόταν τώρα σ' αυτή τη δύσκολη θέση.
«ΤΡΕΞΤΕΕΕ!», φώναξε η Βάμπυ, κι οι άλλοι δύο ακολούθησαν αμέσως την εντολή της.
Άρχισαν να τρέχουν μέσα στα αχανή και τρομακτικά τούνελ του κάτω κόσμου, μέχρι τελικά να βγουν σε κάτι που έμοιαζε με κοιλάδα. Ο Ντάμιεν αποφάσισε να κρυφτεί πίσω από μια συστάδα θάμνων, κι οι υπόλοιποι έκαναν το ίδιο με αυτόν.
Τελικά, το ζόμπι φάνηκε να έχασε τα ίχνη τους (τα πλάσματα του κάτω κόσμου δεν φημίζονται για την εξυπνάδα τους...), κι έτσι η Βάμπυ ένιωσε ελεύθερη να κοιτάξει ήρεμη το τοπίο. Τότε, αντίκρισε ένα περιτειχισμένο χωριό, περίπου δυο χιλιόμετρα μακριά τους.
Αφού τελείωσαν λοιπόν τη διαδρομή (η οποία σημειωτέων περιείχε άφθονα βρισίδια προς τον γενναίο Ντάμιεν), μπήκαν στο χωριουδάκι, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει σκηνικό για καλό θριλεράκι. Ο Κανονάκης, ανυπομονώντας να χαρίσει σε όλους την φωνή του, ετοιμάστηκε να τραγουδήσει, αλλά η Βάμπυ του βούλωσε το στόμα έγκαιρα με τα υπολείμματα των μαρουλοεφοδίων που είχαν.
Αποφάσισαν ότι σοφό θα ήταν να κρυφτούν και μπήκαν σε μια φαινομενικά εγκαταλελειμμένη καλύβα, μέχρι να βρουν να τρόπο να μάθουν για την πριγκίπισσα χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Στο σπιτάκι βρήκαν και τα απαραίτητα (μουχλιασμένα μεν, θρεπτικά δε) τρόφιμα . Που να ήξεραν όμως ότι πέτυχαν στην καλύβα την Πορσελαντολούλας (ή Λούλας για τους φίλους, παρόλο που οι τελευταία δεν ήταν και πολλοί) της συγχωρεμένης γιαγιάς της Φράτζιλ;
"Ποιοι είστε εσείς;", ρώτησε εκείνη, τρομάζοντας όλους τους άλλους.
"Εσύ ποια είσαι;", βροντοφώναξε ο Ντάμιεν κάνοντας τη χαρακτηριστική κίνηση καράτε για να είναι σε ετοιμότητα.
"Εγώ είμαι η Λούλα, απο Πορσελαντολούλα. Χμ... Βλέπω ότι έρχεστε από τον πάνω κόσμο! Μήπως μας φέρνετε κάποιο καυτό γκόσιπ από εκεί πάνω;"
"Ναι. Αλλά για να σου το πούμε θα πρέπει να μας υποσχεθείς ότι θα μας φυγαδεύσεις με ασφάλεια από εδώ, και θα μας πεις που βρίσκεται η πριγκίπισσα Κλημεντίνη."
"Α γι αυτή τη στρίντζω λες; Είναι στις φυλακές της τρομερής Μπέλατριξ! Έχω ακούσει ότι την κρατάνε φυλακισμένη με ένα ρεμάλι του υπόκοσμου."
"Ξέρετε πως θα πάμε στις φυλακές;"
"Όλα τα ξέρω εγώ. Έχω τα χάρισμα να μαθαίνω τα πάντα. Είναι κληρονομικό. Το έχει πάρει κι η αγαπημένη μου εγγονή Φράτζιλ. Περιμένω πότε θα πεθάνει για να κουτσομπολεύουμε μαζί τους πεθαμένους", είπε ονειροπόλα η γιαγιά Λούλα.
"Λοιπόν;", ρώτησε ο Ντάμιεν που έχανε σιγά-σιγά την υπομονή του, ενώ οι άλλοι κοιτούσαν έκπληκτοι
"Έτσι εξηγείται..", ψιθύρισε η Βάμπυ στον Κανονάκη.
«Πάτε όλο ίσια, φτάνετε στο λάκκο με τα φίδια, στρίβετε αριστερά στη φωλιά του δράκου, ανεβαίνετε το λόφο με τις μούμιες, και αν δεν σας φάνε οι βρικόλακες που φυλάνε την είσοδο, είστε στις φυλακές. Εκεί μάλλον θα χρειαστεί να νικήσετε την παντοδύναμη και μοχθηρή Μπέλα, και είστε οκ. Α, ξέχασα να αναφέρω ότι μπορεί να συναντήστε και καμιά φρουρά με τον τρομερό Ντάρκι στην πορεία, αλλά μην πτοήστε, δεν βασανίζει ποτέ τους εχθρούς, τους κόβει απλά τη γλώσσα και τα πόδια.»
«Α μάλιστα...» ακόμα και ο Ντάμιεν φάνηκε να αποθαρρύνεται λίγο, πράγμα που δεν διέφυγε από το αετίσιο μάτι την Λούλας, η οποία χαρούμενη γύρισε και του είπε:
«Μην στεναχωριέστε, είμαι σίγουρη ότι η εγγόνα μου θα διαδώσει σε όλους ότι πέσατε στη μάχη για καλό σκοπό. Οι άδειοι τάφοι σας θα γίνουν τουριστικά θέρετρα και θα γίνεται διάσημοι(μετά θάνατον βέβαια)»
«Χαρούμενη προοπτική» σκέφτηκε η Βάμπυ…
"Αν είναι σίγουρο ότι θα πεθάνουμε, θέλω πρώτα να εκπληρώσω την τελευταία μου επιθυμία. Ένα φαντασμαγορικό σόου με τις επιτυχίες μου, μπροστά στο κοινό μου", είπε απογοητευμένος ο Κανονάκης.
"Αν κάνεις το σόου μπροστά στους βρικόλακες, δεν θα πεθάνουμε", είπε ο Ντάμιεν.
"Δηλαδή;"
"Άστο. Λοιπόν, θα κοιμηθούμε εδώ να ξεκουραστούμε κι αύριο θα ξεκινήσουμε για τις φυλακές, να πω δυο λογάκια σ' αυτή την Μπέλα", είπε μοχθηρά η Βάμπι.
"Καλά λες. Κυρία Λούλα, παρακαλώ να μείνει μυστική η παραμονή μας.", είπε ο Ντάμιεν προτού κοιμηθεί.
Όμως, για κακή τύχη της παρέας, η Πορσελαντολούλα δεν φάνηκε να προσέχει τα τελευταία λόγια, κι η ακατανίκητη θέλησή της για κουτσομπολιό, την οδήγησε να βγει το βράδυ και να ενημερώσει το χωριό για την ύπαρξη των επισκεπτών. Κι έτσι, οι φίλοι μας βρέθηκαν την επόμενη μέρα να ξυπνάνε δεμένοι σε στύλους στην πλατεία του χωριού, ενώ οι νεκροί κάτοικοι βρίσκονταν μπροστά τους οπλισμένοι.