Κεφάλαιο 6

Κεφάλαιο 6

Ο Ντάμιεν, ενθουσιασμένος με το πολυμήχανο μυαλό του, πλησίασε τον Κανονάκη και του έκανε ευγενικά νόημα να σωπάσει.
"Τι θέλεις Ντάμιεν; Πρέπει να είναι κάτι συγκλονιστικό, ώστε να διακόπτεις την άριά μου!
Μου προτείνεις να κάνω άλμπουμ η θες απλά αυτόγραφο, φτωχέ θνητέ;"
"Σου προτείνω κατι καλύτερο! Να σπείρεις την τέχνη σου στα άκρα του κόσμου τούτου και ακόμα παραπέρα! Σου προτείνω να γίνεις ο γενναίος βάρδος της εκσταρτείας για να σώσουμε την πριγκίπισσα!"
"Χμμμμ...δεν ακούεγται άσχημο! Το όνομα μου θα χαραχτεί στην πετρα μαζί με το έπος που θα συνθέσω και θα μείνει αθάνατο"
"Όχι πως θα ξεχνιόταν ούτως ή άλλως, τέτοιο κακό που έκανες στην τέχνη!" συμπλήρωσε το Τσουκάλι, αλλά έφαγε μια σκουντιά από τον Ντάμιεν και σώπασε
"Ωραία, πάμε να κόψουμε κεφάλια τώρα!", αναφώνησε ο Ντάμιεν αγριεμένος.
"Περιμένετε, χρειάζομαι ένα όπλο." παρατήρησε ο Κανονάκης.
"Ένα φίμωτρο χρειάζεσαι βασικά", μουρμούρησε το Τσουκάλι.Ο Ντάμιεν όμως την σκούντηξε, κι αυτή είπε αμέσως: "Λοιπόν. Έχω μια ιδέα! Να περάσουμε λίγο από την σοφή Ανθή, να σας μάθει κανένα μαγικό κόλπο, μήπως και γλιτώσουμε τα γιαούρτια.."
"Και πάψε να με σκουντάς Ντάμιεν!!!Ξέρω οτι θες να παίξεις ξύλο, αλλά δεν είμαι σάκος του μποξ!Βάρα τον ποιητή μας αν δεν κρατιέσαι καθόλου πια, σου δίνω το ελεύθερο!Πρόσεξε όμως μην χάσει την φωνή του, γιατί μετά θα μας φάνε λάχανο οι υπόγειοι!!!"
Έτσι το ετερόκλιτο τριο πήρε τα όρη και τα βουνά να φτάσει στο (τι άλλο?) Κάστρο της μεγάλης και σοφής μάγισσας Ανθής. Οι γέροι του χωριού έλεγαν οτι ζει εδώ και τόσα χρόνια που θυμάται τις εποχές που δεν υπήρχαν ακόμα τα μαρούλια. Τόσους αιώνες μαζεύει τη σοφία της σε τεφτέρια και τη μοιράζεται μόνο με εκλεκτούς που κερδίζουν την εμπιστοσύνη της( ή της σκάνε μια καλή αμοιβή).
Οι τρεις μας ήρωες μπήκανε στο κάστρο. Βρήκανε την Ανθή να κάνει γιόγκα στο σαλόνι.
"Παιδιά, μην φωνάξετε, είναι πολύ ήρεμη!", είπε το Τσουκάλι.
"Στην Αφρική θα πάααω με τους Μασάααϊ, που ειλικρινάα κανείς τους δεν μασάααει!" ακούστηκε τότε μια απαίσια κραυγή.
Τα βάζα ράγισαν κι έσπασαν, κι η Ανθή τινάχτηκε πάνω, βρισκόμενη σε κατάσταση πανικού.
"ΚΑΤΕΡΙΝΑΑΑΑ! ΕΛΑ ΕΔΩ ΑΜΕΣΩΣ!"
"ΚΑΤΕΡΙΝΑ, μάζεψε αμέσως τα πολύτιμα και φέυγουμε απο δω!Δαίμονες μπήκαν στο κάστρο μας, που όμοιους τους δεν έχω ξαναδεί!"
"Στο λεγα πως ήταν καλό όπλο ο Κανονάκης" έγνεψε ο Ντάμιεν στο Τσουκάλι
Το τσουκάλι εν τω μεταξύ, αφού πλησίασε την Ανθή, έκανε μια βαθεία υπόκλιση και σε έναν λόγο 2 ωρών που χάριν συτνομίας θα παραλείψουμε της διηγήθηκε την ιστορία τους.
Αφού τελείωσε και ο Ντάμιεν ξερόβηξε για να ξυπνήσει την μάγισσα, εκείνη σήκωσε αργά το βλέμμα της και είπε με περφιφρόνηση:
"Και ποιοι είστε εσείς, που θα μοιραστώ την σοφία μου μαζί σας;"
Το Τσουκάλι πήγε να αναλυθεί και πάλι σε πολύωρη ομιλία ,αλλά την διέκοψε ο Ντάμιεν.
"Κοιτα μανδάμ,ρευστό δεν διαθέτουμε.Αλλά άμα θες βάλε μας καμια δουλειά να σου αποδεξουμε την αξία μας. "
"Χμμ, ας είναι", είπε η Ανθή σκεπτική. "Η πρώτη σας αποστολή είναι να πάτε να βρείτε την αναθεματισμένη μου υπηρέτρια, την Κατερίνα, και να την φέρετε εδώ."
"Καλώς, αξιότιμη Ανθή, αλλά μήπως μπορείτε να μας δώσετε ένα hint;", ρώτησε το Τσουκάλι.
"Ναι. Βασικά, η Κατερίνα έχει ψώνιο με το τραγούδι." έκανε με δραματικό ύφος η μάγισσα.
"Χα! Έυκολο! Το μουσικό μου αφτί ήδη πιάνει έναν μελωδικό ήχο τραγουδιού από το υπόγειο."
"Α, εγώ νόμιζα ότι οι ήχοι αυτοί ερχόντουσαν από το άτομο που χρησιμοποιούσε την τουαλέτα..", είπε ο Ντάμιεν απορρημένος.
Ο Κανονάκης δεν τον είχε ακούσει, κι άρχισε να κατεβαίνει τις σκάλες για το υπόγειο, ενώ λικνιζόταν στους ρυθμούς ενός μαρουλοχίτ.
Και τότε, στο τελυταίο σκαλί, ήταν που ένιωσε το βέλος του Έρωτα να του τρυπάει τη καρδιά. Μια όμορφη κοπλελίτσα, σιγοτραγουδούσε(για τα δεδομένα του Κανονάκαη πάντα, οι υπόλοιποι επέμεναν οτι έσκουζε) και λικνίζονταν μπροστά από ενα καθρέφτη παριστάνοτας την διάσημη μαρουλοτραγουδίστρια Σακίρω.Ο0 χρόνος για τον Κανονάκη σταμτάτησε καθώς τα μάτια του συναντήθηκαν με τα μάτια της Κατερίνας. Με αργά βήματα την πλησίασε, πήρε ένα φανατστικό μικρόφωνο στο χέρι και συμπλήρωσε το τελευταίο κουπλέ του χιτ που μόλις τραγουδούσε.
Η Κατερίνα βούρκωσε από τη συγκίνηση και έπεσε την αγκαλιά του, ξέροντας οτι επιτέλους βρήκε την αδελφή ψυχή της και το λιμάνι της.Ο Ντάμιεν που κατέβηκε αμέσως μετά, και είδε την παθιασμένη αγκαλιά τους δεν βρήκε παρά να σχολιάσει:
"Ωραία τη βρήκαμε?Φόρτωσ'τη και φύγαμε."
Δυστυχώς ο Ντάμιεν, πλήρωσε την κακία του με το να αναγκαστεί να ακούει δολοφονίες τραγουδιών στην διάρκεια όλης της διαδρομής προς το σαλόνι.
Το μαρτύριο όμως δεν τέλειωσε όταν έφτασαν στο σαλόνι. Ο Κανονάκης κι η Κατερίνα είχαν παθιαστεί να τραγουδάνε ολόκληρο το τελευταίο άλμπουμ της Σακίρως, εμπλουτίζοντας τις ερμηνείες τους με εντυπωσιακά χορευτικά, προκαλώντας έτσι την καταστροφή των επίπλων.
"ΚΑΝΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ!!" ούρλιαξε απεγνωσμένα η Ανθή.
Τότε το Τσουκάλι γύρισε προς τον Ντάμιεν και του έγνεψε
" Πάνω τους!"
Με δυο σάλτο και τρεις κλωτσιές στον αέρα, ο μεγάλος καρατέκα έφτασε κοντά στον Κανονάκη και και τον μπούκωσε με το πλησιέστερο κηροπήγιο, ενώ η Κατερίνα απο το ξάφνιασμα είχε χάσει τη λαλιά της, και όταν ξεπέρασε το πρώτο σοκ, άρχισε απεγνωσμένα να βοηθάει τον νεοαποκτημένο έρωτα της να ξεφορτωθεί το κηροπήγιο χωρίς να χάσει κανένα δόντι.
"Μου αποδείξατε πόσο άξιοι είστε, ας είναι" συμπέρανε η γριά μάγισσα.
"Θα σας διδάξω λοιπόν μερικά πράγματα, (να γελάσω και γω με την αταλαντοσύνη σας, εχω βαρεθεί την μεγαλοφυϊα μου τόσα χρόνια". "Αρχίζουμε!"